Afstreeplijstjes

Men zegt dat als je voor keuzes staat dat je dan een lijstje met voors en tegens moet maken. Vervolgens begint het afstrepen en kijk je wat er aan welke kant overblijft.

Voor NEC was dat altijd gemakkelijk, de voors voor een seizoenkaart waren altijd zwaarwegender dan welke tegens dan ook. Ruim 20 jaar lang heb ik daarom ook zonder enige twijfel mijn seizoenkaart verlengd. Na de wedstrijd (als je het al zo kan noemen zonder strijd) heb ik echter voor het eerst ooit het gevoel dat ik niet meer zo zeker weet of de voors het van de tegens gaan winnen. Laat mij het lijstje maar eens delen:

Voors:

• NEC is nou eenmaal mijn club, en daar ga je dan gewoon ook heen!

Tegens:

• Prijsverhoging na een seizoen met welgeteld 3 fatsoenlijke thuiswedstrijden.
• Week in, week uit passieloos en fantasieloos voetbal.
• Het vertrek van 5 basisspelers en 9 niet basisspelers met de mededeling dat er geen geld voor versterkingen is
• De sfeer in de Goffert is drama. We hebben supporters weggestuurd voor een sfeervak waar gewoon amper ondersteuning vandaan komt. Om over de rest van het stadion maar te zwijgen.
• Clubmensen als Arno Arts worden eenvoudig aan de kant gezet. Aan de andere kant lijkt het privé legertje van Pastoor uit te breiden.
• Het ontbreken van ware supportershelden. Palsson komt het dichtste bij, maar het is als supporter lastig jezelf te identificeren met al die pseudo vedettes of groene, roze, gele of witte schoentjes.

Normaal zou dit lijstje eenvoudig beslist worden door de enige echte voor. Maar is dat nu nog wel zo? Is NEC nog wel mijn club? Is NEC inmiddels niet verworden tot een club die het commercieel interessant vindt zich volksclub te noemen maar hier niet naar handelt. Een club die oud helden bij het grofvuil zet en supporters voorliegt (Blackburn). Een club waarbij spelers alleen kunnen klagen over een gebrek aan steun van supporters, maar zich nooit afvragen of dat misschien komt door een gebrek aan inzet.

Misschien boort Aalbers ergens nog een fantastische geldbron aan (investeerder?) of wordt Rens van Eijden voor een fortuin verkocht. Misschien koopt NEC weer een publieksman als Vleminckx, de Gier, Hristov of een cultheld zoals vd Doelen, Davids of van Rijswijk. Misschien communiceert NEC voortaan eerlijk met de supporters, en misschien wordt het nog eens gezellig in de Goffert.

 

Maar vooralsnog is er geen duidelijkheid. Behalve het feit dat ik voor 1 Mei moet kiezen!

Beschuit met muisjes

Potverdorie zeg, wat smaakt beschuit met muisjes ineens lekker! Had ik vroeger liever kaas op een beschuitje, nu wil ik alleen nog maar muisjes. Blauwe en witte muisjes.
Ik wordt er ook handig in, het maken er van. Beschuitjes pakken, boter erop en op de kop in een schaal met muisjes. Lekker snel, en het scheelt ook behoorlijk in de voorraad muisjes die op mysterieuze wijze na een paar weken uit het vloerkleed tevoorschijn komen. Want verstand van blauw-witte muisjes vangen hebben die twee luie huiskatten schijnbaar ook al niet.

Eigenlijk best mooi, die traditionele symboliek rondom een geboorte. Een bord in de tuin zodat heel Lent weet dat er een kindje geboren is. Blauwe slingers in huis om zelf vooral niet te vergeten dat dat gehuil uit ons huis komt. Een geboortesigaar, oneindig veel blauwgekleurde geboortekaartjes en niet te vergeten natuurlijk de rijkgevulde kraammanden met voor elke dag een cadeau.
Net als alle cadeaus, slingers en vlaggetjes is het kraambezoek een aangename traditie. Nadat ouders, broers zussen en beste vrienden al in de eerste weken langs kwamen bleef het rustig. Maar ineens, alsof er een collectieve herinnering in de telefoon af was gegaan stroomden de afspraken binnen. En met die afspraken voor mij natuurlijk de kans om beschuit met witte en blauwe muisjes te eten. Want als er iets symbolisch is rondom een geboorte is het dat wel, en daarom vind ik ze voor het eerst ooit ook zo lekker!

VierdaagsefeestenPraat: Nog maar drie nachtjes slapen!

Nog drie nachtjes slapen en dan is het voor een week gedaan met de normale nachtrust.  De Vierdaagsefeesten staan namelijk weer voor de deur en dit betekent, ongeacht de misleidende naam VIERdaagsefeesten, een week feesten, het tegenovergestelde van slapen dus.

Vanaf mijn 17^e ben ik een uiterst trouw bezoeker van de Vierdaagsefeesten. Ik kan mij eigenlijk de laatste avond niet meer herinneren die ik heb overgeslagen van dit volksfeest. Wat carnaval is voor de Limburgers, zijn de Vierdaagsefeesten voor ons, Nijmegenaren. Maar dan een week lang!

In de jaren dat ik mijzelf nog tot de scholieren mocht rekenen was er geen discussie over het ritme van de week. Elke avond uiterlijk om 20:00 uur in de stad. Elke nacht niet voor 03:00 uur naar huis, en minimaal twee keer doortrekken en de start van de vierdaagse om 04:00 uur en de binnenkomst vanaf 11:00 uur bijwonen. Periodes van 40 uur zonder slaap, gevolgd door een best wel lullig slaapje op een terrasstoel bij een niet al te opwindend optreden. Vierdaagsefeesten to the Max zeg maar.

Nu doe ik het iets rustig aan. Het stapgroepje dat elke avond gaat wisselt per avond wat meer van samenstelling, al blijf ik dagelijks gaan (diehard!). Het ochtendgloren na het stappen staat vrijwel niet meer op het programma, en de nachtelijke pokersessies in de achtertuin na het stappen behoren vrijwel tot het verleden. Het maakt echter niet uit! De Vierdaagsefeesten is een periode waar ik vanaf de zaterdag na de Vierdaagsefeesten alweer reikhalzend naar uitkijk. Een hoogtepunt in elk kalenderjaar.

Ik ben er klaar voor, nu alleen nog zoiets uitvinden als een Vierdaagsefeesten kruisje voor de feestganger die de zeven avonden volmaakt. Dan ga ik voor mijn 17^e kruisje dit jaar!

Het is wreed, het lot dat vakantiekilo's heet

Vorige week Maandag was het na 3 weken niet wegen weer zover. Ik mocht op het matje komen bij de Weight Watchers voor wat normaal het wekelijks weegmoment is.

Met een weekendje Duitsland en 11 dagen Italië achter de rug had ik vooraf grote vrees dat er een half mens extra op de weegschaal zou staan. Deze vrees bleek helaas ook bewaarheid. In 3 weken tijd in totaal 7,6 kg erbij die er in de 4 weken ervoor met veel moeite af waren gedieet.

Natuurlijk wist ik dat dit eraan zat te komen, want ik heb in Italië echt nergens op gelet. Lekker gegeten, Limoncello bij het eten en overdag een lekkere lunch. Niet altijd gezonde en magere pasta's natuurlijk, maar ook zo nu en dan een echte italiaanse pizza.
Vorig jaar was er in 3 weken in totaal 9kg bij, dus eigenlijk viel het nog mee dit jaar.

Vroeg op vakantie gaan heeft wel een voordeel: Ik heb nu weer langer om flink af te gaan vallen. Deze week al goed bezig geweest en vanavond eens kijken wat het resultaat is. Ik hoop op minimaal 1,5kg, misschien meer. Ik houd jullie op de hoogte en hoop op veel reacties, positief of negatief!

Politieke hypocrisie Bevrijdingsdag

Laat ik allereerst even iets duidelijk maken: Ik ben voor het herdenken van de doden op 4 Mei en het vieren van onze vrijheid in het algemeen op 5 Mei.

Het vieren van de vrijheid wordt de laatste jaren door het 4 en 5 Mei comité en de Nederlandse overheid enorm gehyped. Men vindt het belangrijk dat wij, 66 jaar na de bevrijding, stil staan bij het begrip vrijheid.
Op diverse plaatsen in het land zijn er bevrijdingsfestivals, zijn (semi)overheden gesloten en wordt er het één en ander georganiseerd.
Helaas is het voor de gemiddelde Nederlander niet mogelijk bevrijdingsdag te vieren. Het werk roept namelijk! Tenzij je bij de overheid werkt, student bent of semi-ambtenaar bent (en dat zijn er heel veel).
Waar het PVDA samen met Groen-Links een lobby is gestart om van 5-Mei een nationale feestdag te maken, reppen de zittende politieke partijen dat het een heel slecht idee is om in Nederland (ongeveer minste vrije dagen van europa) een extra vrije dag op de agenda te zetten. Zogenaamd omdat het in deze economische tijden niet gepast is een extra vrije dag uit te keren.
Dat is natuurlijk hypocriet gesproken door kamerleden en ambtenaren die zelf wel even een vrije dag op kosten van de maatschappij incasseren.
Diezelfde overheid die vindt dat de arbeiders geen vrijaf verdienen omdat het geen nationale feestdag is, laten de NS boetes uitdelen aan studenten met een OV-Week kaart omdat, jawel, het een feestdag is!

Als men het echt zo belangrijk vindt dat Bevrijdingsdag gevierd wordt moet het gewoon een nationale feestdag worden voor iedereen. Zo niet? Dan moeten ook de ambtenaren en semi-ambtenaren voortaan gewoon aan het werk!

Op je verjaardag hoor je er netjes uit te zien

Nijmegen 2000 jaar! Heel de stad ging op de schop. Alles kreeg een likje verf en heel Nijmegen glom van trots.
Dit jaar wordt onze Waalbrug, trots symbool en mooiste toegangsweg van Nederland, 75 jaar. Voor de Gemeente reden een feestje te geven. Veel cultuur dus, net als bij Nijmegen 2000 (want hoeveel feest hebben we toen eigenlijk gevierd?)

Nu weet ik niet hoe bruggen er over denken, maar ik zie er op mijn verjaardag graag netjes uit. Gewassen, geschoren. Zelfs gescrubd als het nodig is.Nette kleren aan, haren geknipt en in model. Op mijn best dus, want het is mijn feestje, de gasten komen voor mij, dus wil ik er mooi uitzien.
Als ik nu naar de waalbrug kijk zie ik een gastheer die er op zijn eigen feestje bijloopt met een kapotte broek, de schoenen versleten, vlekken in het T-Shirt en het haar in coupe windhoos.

Het zou de Gemeente sieren de Waalbrug van een likje verf te voorzien (het liefst de originele groene kleur), een egaal wegdek te geven om zo alle gasten op een fatsoenlijke manier te kunnen ontvangen!

Opgeruimd staat wel heel erg netjes

Dat de DAR niet in het lijstje met meest gestroomlijnde organisaties staat, zal niemand verbazen. Wie herinnert zich de fraaie witte doorgaande wegen niet in Nijmegen, die na anderhalve week nog niet volledig sneeuwvrij waren.

Waarschijnlijk wilt de DAR de Lentse bevolking weer een beetje te vriend houden, want de straten uit de Lentse optocht werden zaterdag niet één, maar zelfs twee keer volledig schoongeveegd.
Voor de optocht trok een grote groep kleine veegwagentjes door de Lentse straten. Kort na de carnavalsoptocht ging eenzelfde optocht veegwagentjes er nog eens overheen.

Dit lijkt wel heel erg veel verspilde energie, maar zeg nou zelf... voor een verjaardagsfeestje wordt de vloer thuis toch ook nog even onder handen genomen?