woensdag 27 maart 2013

Beschuit met muisjes

Potverdorie zeg, wat smaakt beschuit met muisjes ineens lekker! Had ik vroeger liever kaas op een beschuitje, nu wil ik alleen nog maar muisjes. Blauwe en witte muisjes.
Ik wordt er ook handig in, het maken er van. Beschuitjes pakken, boter erop en op de kop in een schaal met muisjes. Lekker snel, en het scheelt ook behoorlijk in de voorraad muisjes die op mysterieuze wijze na een paar weken uit het vloerkleed tevoorschijn komen. Want verstand van blauw-witte muisjes vangen hebben die twee luie huiskatten schijnbaar ook al niet.

Eigenlijk best mooi, die traditionele symboliek rondom een geboorte. Een bord in de tuin zodat heel Lent weet dat er een kindje geboren is. Blauwe slingers in huis om zelf vooral niet te vergeten dat dat gehuil uit ons huis komt. Een geboortesigaar, oneindig veel blauwgekleurde geboortekaartjes en niet te vergeten natuurlijk de rijkgevulde kraammanden met voor elke dag een cadeau.
Net als alle cadeaus, slingers en vlaggetjes is het kraambezoek een aangename traditie. Nadat ouders, broers zussen en beste vrienden al in de eerste weken langs kwamen bleef het rustig. Maar ineens, alsof er een collectieve herinnering in de telefoon af was gegaan stroomden de afspraken binnen. En met die afspraken voor mij natuurlijk de kans om beschuit met witte en blauwe muisjes te eten. Want als er iets symbolisch is rondom een geboorte is het dat wel, en daarom vind ik ze voor het eerst ooit ook zo lekker!